architektura / ekspresjonizm

Ekspresjonizm

Ekspresjonizm rozwijał się w architekturze i sztuce w latach 1923-1935, głównie w Europie. Odpowiednikiem ekspresjonizmu poza Europą było amerykańskie Art Deco. Kierunek ten określić można jako kierunek pośredni, pomiędzy secesją a modernizmem. Swymi korzeniami ekspresjonizm sięga Niemiec.

Budynki ekspresjonistyczne są bardzo charakterystyczne. Od innych budowli odróżniają je silnie podkreślone linie pionowe i poziome oraz strzelistość. Główną inspiracją dla budynków stały się naturalne, plastyczne formy.

Ekspresjoniści skupieni byli wokół Brunona Tauta, niemieckiego architekta, przewodniczącego tzw. Szklanego łańcucha - organizacji dla ekspresjonistów.

Ekspresjonizm wyrażał mnogość uczuć autorów. Wybijające na tle innych stały się idee utopijne oraz anarchistyczne ekspresjonistów. Architektura espresjonizmu dążyła do stworzenia w każdym mieście tzw. korony miasta - głównego punktu, centrum, wokół którego porozrzucane by były luźne ludzkie osady.

Wszelkie budowle ekspresjonistyczne były funkcjonalne, opływowe, strzeliste, czasami zdobione ornamentami.


    Blob
   Dekonstruktywizm
   High-tech
   Modernizm
   Cuda świata
   Neomodernizm
   O Nas
   Architektura organiczna
   Pojęcia podstawowe
   Postmodernizm
   Secesja
   Socrealizm
   Styl międzynarodowy
   Ekspresjonizm
   Neogotyk
   Postimpresjonizm
Ekspresjonizm